Basen paryski jest niecką osadową w kształcie amfiteatru nachylonego z południowego wschodu na północny zachód. Na mapie dorzecza paryskiego jest on często opisywany jako zespół niecki niesymetrycznych, utworzonych geologicznie przez nakładanie się na siebie różnych warstw osadowych wieku, które pojawiają się na powierzchni w postaci pierścieni o mniej lub bardziej koncentrycznych okrągłych łukach, łagodnie nachylonych i otwartych na zachód

 

Dorzecze paryskie, region geograficzny Francji, stanowiący obszar nizinny wokół Paryża, jak pokazano na mapie dorzecza paryskiego. Geologicznie jest to centrum depresji strukturalnej, która rozciąga się między starożytnym Masywem Zbrojmistrza (zachód), Masywem Centralnym (południe), a Wogezami, Ardenami i Nadrenią (wschód). Obszar ten, stanowiący serce Francji, jest osuszony głównie przez Sekwanę i jej główne dopływy zbiegające się w Paryżu. Naturalna roślinność dorzecza została prawie całkowicie utracona na rzecz cywilizacji, z wyjątkiem kilku reliktowych lasów.